Κάθε σχολείο, εταίρος του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus+ KA2 με τίτλο Happiness in Lifelong Learning, δημιουργεί τη δική του μασκότ, με την οποία ταξιδεύει από τη μία χώρα στην άλλη και επισκέπτεται τα σχολεία που συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Η μασκότ έχει μαζί της ένα ημερολόγιο, στο οποίο καταγράφονται οι εντυπώσεις από κάθε επίσκεψη.
In the Erasmus+ Program “Happiness in Lifelong Learning” each partner country has a mascot. The mascot has a diary with a short presentation of the mascot. The mascot travels in every mobility from one country to another, visits all partner schools and writes diary about every visit.
Παρουσίαση των μασκότ κάθε σχολείου-εταίρου στο Erasmus+ Πρόγραμμα «Η χαρά στη διά βίου μάθηση», κατά την πρώτη συνάντηση στο Ravnsholtskolen του Allerød στη Δανία (21 έως 27-11-2016).
Presentations of the mascots from each partner country in the Erasmus+ Program with the title “Happiness in Lifelong Learning”, during the first mobility in Ravnsholtskolen - Allerød – Denmark (21 till 27-11-2016).
Η ελληνική μασκότ του 16ου Διαπολιτισμικού Δημοτικού Σχολείου Χανίων
The Greek mascot of 16th Intercultural Primary School- Chania
Η δημιουργία της μασκότ του Σχολείου μας
Το Σχολείο μας προσπάθησε να δημιουργήσει τη δική του μασκότ. Συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών οδήγησαν στη σκιαγράφηση των βασικών αξόνων που θα πρέπει να διέπουν το σκεπτικό της δημιουργίας της. Έτσι, η μασκότ μας έπρεπε να έχει σχέση με τον τόπο μας, την Κρήτη, και την ιστορία της. Να συνδέει τις έννοιες παιδί, παιχνίδι, χαρά και μάθηση και συγχρόνως να εμπεριέχει την ευρωπαϊκή διάσταση, μεταλαμπαδεύοντας το μήνυμα του κοινού στοιχείου μεταξύ των λαών της Ευρώπης, δηλαδή της ενότητας και της αλληλεγγύης απέναντι στα σύγχρονα προβλήματα της ανθρωπότητας.
Κοινή συνιστώσα για τα παραπάνω δεδομένα αποτέλεσε ο μύθος της αρπαγής της Ευρώπης. Ο μεταμορφωμένος σε ταύρο Δίας άρπαξε την Ευρώπη και την έφερε στην Κρήτη. Μία ολόκληρη ήπειρος πήρε το όνομα της όμορφης κόρης, της Ευρώπης, όταν αυτή πρωτοπάτησε το πόδι της στην Κρήτη.
"Η αρπαγή της Ευρώπης"
Ηλίας & Ειρήνη, Ε' τάξη
Κατά τη διάρκεια των αιώνων η αποδοχή του μύθου της αρπαγής της Ευρώπης ήταν ευρεία στον δυτικό κόσμο και σήμερα ημιεπίσημα θεωρείται σύμβολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέχοντας τη διαβεβαίωση της συνέχειας μιας μακράς παράδοσης που φτάνει πίσω, στα βάθη των αιώνων. Η σημερινή Ευρώπη είναι η συνέχεια της παλαιάς Ευρώπης, και η αναγκαιότητα για ενότητα, ομόνοια και αλληλεγγύη, σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε, καθώς οι συγκυρίες είναι όχι μόνο αντίξοες αλλά και απειλητικές, είναι ταυτόχρονα δεδομένα και ζητούμενα.
Στηριζόμενοι στον μύθο της αρπαγής της Ευρώπης αποφασίσαμε να φιλοτεχνήσουμε τον ταύρο με την Ευρώπη, για να συντροφεύει την ομάδα των μαθητών και των εκπαιδευτικών του 16ου Διαπολιτισμικού Δημοτικού Σχολείου Χανίων στις μετακινήσεις τους, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus+.
Μιμούμενοι τον τρόπο κατασκευής των παιχνιδιών στην αρχαία Ελλάδα, αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε ως πρώτη ύλη για την κατασκευή της μασκότ τον πηλό.
700 π.Χ. "κουδουνίστρα" Θήβα
Η παιδαγωγική σημασία του παιχνιδιού είχε ήδη αναγνωριστεί στην αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν μεγάλη σημασία στο παιχνίδι ως μέσο αυτοαγωγής και μάθησης. Τα παιχνίδια στην αρχαία Ελλάδα, όπως και σε όλο τον κόσμο, φτιάχνονταν από κερί, πηλό ή ξύλο. Πολλά από τα παιχνίδια της αρχαιότητας, ατομικά και ομαδικά, έχουν το αντίστοιχό τους στη σημερινή εποχή.
Υπήρχαν πολλά παιχνίδια κατασκευασμένα ειδικά για να παίζονται από παιδιά. Για τα βρέφη υπήρχαν κουδουνίστρες. Για μεγαλύτερα παιδιά σβούρες, στεφάνια, μπάλες, τραμπάλες, παιχνίδια με κότσια ήταν από τα πιο συνηθισμένα. Ένα από τα πρώτα παιχνίδια που παίζονταν στην Ελλάδα ήταν οι βόλοι. Οι κούκλες «πλαγγόνες» από κουρέλια, κόκαλα, ξύλο ή πηλό ήταν τα πιο συνηθισμένα παιχνίδια. Τα ονόματά τους διέφεραν ανάλογα με το υλικό κατασκευής. Ονομάζονταν «νύμφες» και «κόρες», όταν ήταν φτιαγμένες από πηλό ή κερί. Εκείνες που κινούνταν με τη βοήθεια συρμάτων, όπως οι σημερινές μαριονέτες, ονομάζονταν «νευρόσπαστα».
5ος αι.π.Χ. Πήλινες Κορινθιακές πλαγγόνες,
Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο
Αρχαία Ελληνική Μυθολογία
"Η αρπαγή της Ευρώπης"
Στην ξακουστή Σιδώνα της Φοινίκης βασίλευε ο Αγήνορας, γιος του Ποσειδώνα, του Θεού της θάλασσας. Ο Αγήνορας είχε μια πεντάμορφη κόρη, την Ευρώπη. Ήταν τόσο όμορφη που ακόμα και η Θεά Αφροδίτη, η Θεά της ομορφιάς, ζήλευε την Ευρώπη για την ομορφιά της.
Μια νύχτα η Ευρώπη είδε στον ύπνο της πως δύο γυναίκες, η Ανατολή και η Δύση, πάλευαν μεταξύ τους για χάρη της. Στον αγώνα αυτό νίκησε η Δύση. Σύμφωνα με το όνειρο, η Ευρώπη έπρεπε να εγκαταλείψει την Ανατολή και την οικογένειά της και να εγκατασταθεί στη Δύση. Η Ευρώπη ξύπνησε τρομαγμένη και άρχισε να παρακαλεί τους Θεούς και ιδιαίτερα το Δία, τον πατέρα όλων των Θεών, να μη βγει αληθινό το όνειρο. Ο Δίας όμως είχε διαφορετικά σχέδια για την Ευρώπη, επειδή την είχε ερωτευτεί και την ήθελε κοντά του στην Ελλάδα.
Μια ανοιξιάτικη μέρα η Ευρώπη μάζευε λουλούδια με τις φίλες της σ’ ένα ακρογιάλι της Φοινίκης. Ο Δίας μεταμορφώθηκε σε άσπρο ταύρο, την πλησίασε και ξάπλωσε κοντά της. Το όμορφο ζώο έδειχνε ήρεμο και φιλικό. Η Ευρώπη εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά του, το πλησίασε, το χάιδεψε και κάθισε στη ράχη του ανύποπτη.
Την ίδια στιγμή ο ταύρος πετάχτηκε όρθιος, όρμησε προς τη θάλασσα κι άρχισε να πετά πάνω από τα κύματα που ο Ποσειδώνας είχε ηρεμήσει με την τρίαινά του. Τρομαγμένη η Ευρώπη κρατήθηκε από τα κέρατα του ταύρου.
Η πορεία της Ευρώπης προς τη Δύση ήταν θριαμβευτική. Μπροστά πήγαινε η Ευρώπη πάνω στον ταύρο. Ο άνεμος ανακάτευε τα πλούσια μαλλιά της. Ακολουθούσε το άρμα του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης που το έσερναν τέσσερα θαλάσσια άλογα. Πίσω από το ολόχρυσο άρμα του Θεού ακολουθούσαν οι Νηρηίδες, νύμφες της θάλασσας, μαζί με τα δελφίνια που έπαιζαν χαρούμενα. Από πάνω τους πετούσαν θαλασσοπούλια τιτιβίζοντας…
…έτσι έφτασε η Ευρώπη στη Δύση αφήνοντας για πάντα πίσω της την Ανατολή.
Προορισμός του ταξιδιού τους ήταν η Κρήτη. Εκεί ο Δίας πήρε την κανονική μορφή του, παντρεύτηκε την Ευρώπη και απέκτησαν τρεις γιους. Όταν ο Δίας επέστρεψε στον Όλυμπο, παρήγγειλε στον Ήφαιστο, το Θεό της φωτιάς, να φτιάξει έναν χάλκινο γίγαντα, τον Τάλω, για να φυλάει την Κρήτη και να μην μπορέσει ποτέ να φύγει η Ευρώπη.
Από τότε η Κρήτη με την Ελλάδα και μ’ όλη τη στεριά μέχρι τη θάλασσα πήρε το όνομα της πανέμορφης κόρης και ονομάστηκε Ευρώπη.
Έτσι, αυτός ο ελληνικός μύθος εξηγεί πώς δόθηκε το όνομα στην ήπειρο που κατοικούμε όλοι εμείς, την Ευρώπη.
Greek ancient Mythology
"Europe's abduction"
A long time ago, Aginoras was the king of the famous Sidona at Fiiki in the east side of the Mediterranean sea. Aginoras was the son of Posidonas, the God of the sea. Aginoras had a very beautiful daughter, Europe. Europe was so beautiful that even Afrodite, the Goddess of beauty, was jealous of her beauty.
One night Europe had a dream. In her dream two women, East and West, were fighting for Europe. In this fight, the winner was the West and, according to the dream, Europe had to abandon East-land and her family and settle to West. Europe woke up frightened and she started begging the Gods, and especially Dias, the king of Gods, the dream not to become true. But Dias had different plans for Europe, because he had fallen in love with her and he wanted her near him in Greece.
One spring day, Europe and her friends were picking flowers at a seaside of Finiki. Dias transformed to a white bull, went close to her and laid down near her. The beautiful animal looked calm and friendly. Europe was impressed by its beauty, went close to it, hugged it and, unsuspected, sat on his back.
At the same time the bull stood up, stormed towards the sea and flew over the waves which were calmed by Posidonas’ trident. Europe was very scared and she held tight on the bull ‘s horns.
Europe ‘s procession to the West was glorious. First came Europe on the bull. The wind was blowing her thick hair. Posidonas and Amfitriti were following them on their chariot which was hauled by four sea horses. After Posidonas’ golden chariot, Niriides- who were nymphs of the sea- were following with dolphins which were playing happily. Above all of them, sea birds were flying and they were twittering….
….In that way Europe arrived at West, leaving East back forever.
The final destination of the trip was the island of Crete. Over there, Dias transformed back to his normal figure and married Europe. They had three sons together. When Dias went back to mountain Olympus, he asked from Ifestos, the God of fire, to make a bronze giant, named Talos. This giant would guard Crete, so Europe could never escape from the island.
Ever since, Crete, Greece and the whole land above up to the sea was named Europe, after the beautiful daughter.
This Greek legend explains how the continent where we live today, Europe, got its name.
The creation of the Greek mascot
Our school tried to create its own mascot. Conversations and exchanged ideas among students and educators, led us to clarify the basic principles on which the creation of the Greek mascot should be based on. So, we concluded that our mascot should be related to our island, Crete, and its history. Our mascot should connect meanings like child, toy, joy and learning and at the same time should contain the European dimension, and pass the message of a common element between European people, which is unity and solidarity against the problems that humanity is facing today.
A common basis to all the above data was the myth of “Europe's abduction”. Transformed into Taurus, God Dias, abducted Europe and brought her to Crete. A whole continent was named after the beautiful daughter, Europe, when she first stepped on Crete.
Through the ages, the reception of the myth “Europe's abduction” in the western culture has been wide and today is considered as a semi-official symbol of the European Union, providing the reassurance of the continuity of a long tradition that goes back to the ages. New Europe is still old Europe and the necessity of unity, concord and solidarity, today more than ever, as the circumstances are not only adverse but also threatening, are at the same time imperative and requested.
Based on the myth of “Europe's abduction” we decided to create as a mascot the tauros, the bull, with Europe to accompany the 16th Intercultural Primary school’ s team of students and educators to their mobilities relating to the programme Erasmus+ «Happiness in Lifelong Learning».
Imitating the way that Ancient Greeks made their toys, we decided to use clay in order to make our mascot.
The pedagogical importance of the toys was already recognized in ancient Greece. Ancient Greeks attached great importance to the toy as a means of self – education and learning. Toys in Ancient Greece, as also in the whole world, were constructed of wax, clay or wood. Many toys in antiquity, individual or not, do not differ essentially from modern ones.
